കേരളത്തിലെ ചെറുപ്പക്കാര്‍

കേരളത്തിൽ ചെറുപ്പക്കാരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു വരികയും പ്രായമുള്ളവരുടെ എണ്ണം കൂടുകയുമാണ് . മിക്കവാറും സാമൂഹിക പ്രവർത്തങ്ങളിൽ സജീവമായി കാണുന്നത് നാൽപ്പതു വയസ്സ് കഴിഞ്ഞ ആളുകളെയാണ്. കേരളത്തിൽ സാമ്പത്തിക മാനദണ്ഡങ്ങൾക്കുമപ്പുറം സാമൂഹിക തലത്തിൽ ഒരു മധ്യ വർഗ സമൂഹ മനസ്ഥിതി വ്യാപകമായിരിക്കുകയാണ്. ഇതിന്റെ ഒരു പരിണിത ഫലം 'എനിക്ക് എന്ത് കിട്ടും ', 'എനിക്ക് എന്ത് പ്രയോജനം ' എന്ന മനസ്ഥിതി രാഷ്ട്രീയ സാമൂഹിക പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പോലും ഉണ്ടാകുന്നിടത്താണ്. 'എനിക്ക് സമൂഹത്തിനു വേണ്ടി എന്തൊക്കെ ചെയ്യാൻ കഴിയുമെന്ന 'ചോദ്യം സ്വയം ചോദിക്കുന്ന ചെറുപ്പക്കാരുടെ എണ്ണം കുറഞ്ഞു എന്നതാണ് ഞാൻ കേരളത്തിന്റ തെക്കുമുതൽ വടക്കുവരെ സഞ്ചരിച്ചു സമൂഹത്തിൽ ഇടപെടുമ്പോൾ കാണുന്നത്. പിന്നെയുള്ളത് പ്രവാസ ത്വരയാണ്. കേരളത്തിനും ഇന്ത്യക്കും വെളിയിൽ പോയാൽ മാത്രമേ 'രക്ഷപെടുകയുള്ളൂ 'എന്ന ഒരു സാമൂഹിക അവസ്ഥ മധ്യ വർഗ്ഗ മനസ്ഥിതിയിൽ വ്യാപകമാണ്. ഇതിന് ഒരു കാരണം കേരളത്തിലെ ഒട്ടു മിക്ക 'സക്സസ് മോഡലുകൾ 'പ്രവാസ മലയാളികൾ എന്ന പൊതു ബോധവും കൂടി യാണ്. 

കഴിഞ്ഞ പത്തു വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ സ്‌കൂൾ വിദ്യാഭ്യാസത്തിനു ശേഷം കേരളത്തിന് വെളിയിൽ പോയി പഠിക്കുന്ന വിദ്യാർത്ഥികളുടെ എണ്ണം വളരെ കൂടി. അവരിൽ ഭൂരി ഭാഗവും കേരളത്തിൽ തിരികെ വരാനുള്ള സാധ്യത വിരളമാണ്. ജനന നിരക്ക് കുറയുകയും കൂടുതൽ ചെറുപ്പക്കാർ പ്രവാസ ജീവിതത്തിലേക്ക് പോകുകയും ചെയ്‌താൽ കേരളത്തിലെ ചെറുപ്പക്കാരുടെ എണ്ണം കുറയുകയും 'ബ്രെയിൻ ഡ്രയിൻ 'കൂടുകയും ചെയ്യും. ഇത് കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയ -സാമ്പത്തിക -സംമൂഹിക സ്ഥിതിയെ വല്ലാതJ

നഗ്‌ന ശരീരങ്ങൾ എന്തിന് വാർത്തയാകണം?

നഗ്‌ന ശരീരങ്ങൾ എന്തിന് വാർത്തയാകണം?
അതിനു കാരണം മറ്റുള്ളവരുടെ നഗ്‌നത ഉപയോഗിച്ചു അൽപ്പം സെൻസേഷൻ ഉണ്ടാക്കി ഓൺലൈനും ഓഫ്‌ലൈനും പത്ര കച്ചോടമാണ്.
ശരിക്കും ചർച്ച ചെയ്യണ്ടത് ഒരു സന്യാസിക്ക് (തുണിയുടുത്തൊ അല്ലാതെയോ ) ഒരു ജനാധിപത്യ മതേതര രാജ്യത്തെ നിയമ നിർമ്മാണ സഭയിൽ എന്താന്ന് കാര്യം. അവിടേയും പലരും ചർച്ചയാകുന്നത് സ്വാമി തുണിയില്ലാതെ നടക്കുന്നു എന്നതാണ്. ഇന്ത്യയിൽ ഒരുപാട് സന്യാസികൾ ദിഗമ്ബരരാണ്. നഗ്നത വലിയ വിഷയമാക്കുമ്പോൾ മറ്റ്‌ പ്രധാന പ്രശ്നങ്ങൾ ചർച്ച ചെയ്യാതെ പോകുന്നതാണ് പ്രശ്നം.

പക്ഷെ പല പ്രായത്തിലുള്ള ആളുകളുടെ നഗ്‌നത കണ്ടാൽ ഒരു നിമിഷത്തിലെ പകപ്പിനു ശേഷം ഒരു ചുക്കും തോന്നുകയില്ല എന്ന് അനുഭവത്തിൽ നിന്ന് എനിക്ക് പറയാം.

ഇന്നലെ ഹരിയാനയിലെ അസംബ്ലിയിൽ നൂൽ വസ്ത്രമില്ലാതെ ഒരു ദിഗമ്ബര ജൈന സന്യാസി പ്രസംഗിച്ചത് വാർത്തയായി. അയാൾ എന്തുകൊണ്ട് അവിടെ പ്രസംഗിച്ചുവെന്നോ, എന്ത് പ്രസംഗിച്ചു എന്നതോ അല്ലായിരുന്നു വാർത്ത. അയാൾ നഗ്‌നനായി പ്രസംഗിച്ചു എന്നതായിരുന്നു വാർത്ത.

സ്വന്തം നഗ്‌നതയൊ മറ്റാരുടെയെങ്കിലും നഗ്‌നതയോ സ്വകാര്യതയിൽ കാണാത്ത മനുഷ്യർ ഇല്ല. പക്ഷെ പൊതു ഇടങ്ങളിൽ ശരീരത്തെ മുഴുവനായോ ഭാഗീകമായോ തുണി കൊണ്ട് പൊതിയുന്ന പതിവ് ലോകത്തിൽ എല്ലായിടത്തും പ്രയോഗത്തിൽ വന്നിട്ട് അധിക നൂറ്റാണ്ടുകൾ ആയിട്ടില്ല. കേരളത്തിൽ തന്നേ ഒരു നൂറ്റമ്പതു കൊല്ലം മുന്നേ കോണകം ഒരു ഒട്ടുമിക്ക ആളുകളുടെയും പ്രധാന വസ്ത്രം ആയിരുന്നു. പലർക്കും ഉടുതുണിക്കു മറുതുണി ഇല്ലാതിരുന്നു.

ഞാൻ ആദ്യമായി പൊതുവിടത്തിൽ നൂറു കണക്കിന് ആളുകളെ തുണിയുരിഞ്ഞു കണ്ടത് റിയോ ഡിജനീറോയ്ക്ക് അടുത്തുള്ള കോപ്പ കബാന ബീച്ചിന്റെ ഒരു ഭാഗത്താണ്. ഞാനും എന്റെ സുഹൃത്ത് സന്ദീപും ഉച്ചകഴിഞ്ഞു ബീച്ചിനടുത്തു ഞങ്ങൾ താസിച്ചിരുന്ന ഹോട്ടലിന്റെ അരികത്തുള്ള ബീച്ചിൽ നിന്നു ഒരു കിലോമീറ്റർ കടൽ തീരത്തൂടെ നടന്നപ്പോഴാണ് അവിചാരിതമായാണ് വീക്കെൻഡ് ആസ്വദിക്കാൻ എത്തിയ കുടുംബങ്ങളെയും കൂട്ടുകാരായ ചെറുപ്പക്കാരെയും കണ്ടത്. അവർക്കാർക്കും ഉടുതുണി ഇല്ലായിരുന്നു. വളരെ കുറച്ചു പേർ മാത്രം ബിക്കിനിയൊ ബ്രീഫോ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. മിക്കവരും വെയിൽ കായുന്നു. ചിലർ നീന്തുന്നു. ചിലർ ബീച്ച് വോളിബാൾ കളിക്കുന്നു. അവരെല്ലാം വളരെ നോർമൽ ആയ സഹജീവികൾ.

തുണിയില്ലാത്ത ഒരിടത്തു തുണിയുമിട്ട് പോയ ഞങ്ങളെയാണ് പലരും വിചിത്ര ജീവികളെ പോലെ കാണാൻ തുടങ്ങിയത്. ഒന്നുകിൽ അവിടെ നിന്നു ഉടൻ സ്ഥലം വിടണം അല്ലെങ്കിൽ നമ്മളും തുണി ഉരിയണം. ഞങ്ങൾ ഒരു ഉടനടി കൂടി ആലോചന നടത്തി. എന്നിട്ടു ഒരു അടിവസ്ത്രം ഒഴികെ യുള്ള തുണി ഉരിയാൻ തീരുമാനിച്ചു. തുണി ഉരിഞ്ഞു ഞങ്ങളും കടലിൽ കുളിച്ചിട്ട് ബീച്ചിന്റെ അരികത്തു കിടന്നുറങ്ങി. ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല. ആരും ആരെയും തുറിച്ചു നോക്കിയില്ല. എല്ലാവരും സാധാരണ പോലെ പെരുമാറി. അസാധാരണമായി ഒന്നും തോന്നിയില്ല. അവിടെ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ട് അഞ്ചു മണിക്ക് സ്ഥലം വിടുമ്പോൾ ഉടുതുണി ഇല്ല്ലാതെ ഉറങ്ങുന്നവരുടെ നടുവിലൂടെ ഞങ്ങൾ തിരിച്ചു നടന്നു.

രണ്ടാമത് നഗ്‌നരായ കുറെ പെണ്ണുങ്ങളെയു ആണുങ്ങളെയും കാണുന്നത് ഞാൻ ഒരു യോഗത്തിൽ പ്രസംഗിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ്. 2009 ഇൽ ബ്രെസീലിലെ ബേലം നഗരത്തിൽ വച്ചു നടന്ന ലോക സോഷ്യൽ ഫോറത്തിന്റെ ഒരു വേദിയിൽ പ്രസംഗിച്ചു നിൽക്കുമ്പോൾ മൂന്നു പെണ്ണുങ്ങളും നാല് ആണുങ്ങളും നൂൽ ബന്ധമില്ലാതെ വേദിയിലേക്ക് പെട്ടന്നു കയറി വന്നു. ഞാൻ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു നിന്നെന്നെങ്കിലും പ്രസംഗം തുടർന്നു. അവർ കാടുകളെ രക്ഷിക്കാൻ ഇറങ്ങി പുറപ്പെട്ട അനാർക്കിസ്റ്റു നെറ്റ്വർക്ക് അംഗങ്ങൾ ആയിരുന്നു. കുറെ ലഘു ലേഖകൾ വിതരണം ചെയ്തിട്ട് അവർ അടുത്ത വേദിയിലേക്ക് പോയി. ഒരു നിമിഷത്തെ ഷോക്ക് വാല്യൂവിൽ കവിഞ്ഞു ഒന്നും സംഭവിച്ചില്ല.

നമ്മൾ എല്ലാവരും സ്വന്തം നഗ്നതയോ മറ്റുള്ളവരുടെ നഗ്‌നതയോ കണ്ടു ശീലിച്ചതിനാൽ കുറെ പേരുടെ നഗ്‌നത ഒരുമിച്ചു കണ്ടാൽ ആദ്യ നിമിഷത്തെ പകച്ചിലിനു ശേഷം ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല എന്ന് അനുഭവത്തിൽ നിന്നു പറയാം. പിന്നെ ഒരു പ്രായം കഴിഞ്ഞു ഉടുതുണിയില്ലാതെ ആളുകളെ കാണുമ്പൊൾ നഗ്‌ന ശരീരത്തിന്റെ മേദസ്സും ആകൃതിയിലുള്ള ഏറ്റ കുറച്ചിലുകളും കാണുമ്പൊൾ വിചാരിക്കും മനുഷ്യ സൗന്ദര്യം എന്ന് പറയുന്നതിൽ കൂടുതലും വെറും മേക്കപ്പും തുണികളുടെ പുറംപൂച്ചുമാണെന്ന്.

Ironies of Onam.

The ironies of Onam. Now ,Onam is more of consumer shopping festival , rather than a harvest festival. There is hardly any substantive agriculture. There is no more harvest. The cash crop are in shambles . From an agrarian society, it moved to a service society driven by remittance. Hence, it is all about market festival. And Onam is now more of a 'reality show' in TV studios with 'set mundu' , malayali 'manka' steriotypes and everyone will be in 'fancy dress' to prove their Malayaly identity . There is no harm in any of these things- as now all festivals are primarily facilitated by the market- and all festivals are shopping festivals. And even election is taken over by the event management companies. And Onam too is managed by event management companies in the companies .

Onam often is more vigorously celebrated by the non-resident keralites than those in Kerala. Because for NRKs Onam is their umbilical chord to their primary identity. When you are outside your own primary identity, you feel more vulnerable and hence you need something to cling on to prove your 'mal' connection. So in Oslo we all used to have the malayaly fancy dress competition to prove that 'once up on a time' we too were actually Malayalies, though most of them don't speak Malaylam.

Vegetables and rice will have to come from the neighboring state, Tamil Nadu or elsewhere. In a nuclear or post-nuclear society, no one has time to prepare the feast. So even the feast is ordered from the restaurant.
In a post nuclear family setting, most of the people are in different locations. And many are travelling enjoy the vacation. Our family too is in different locations and countries during this Onam.

Onam for me simply childhood nostalgia of organic life ,woven around farming families and stories of nostalgia or 'good old times'.. So remembering childhood nostalgia of a harvest festival in my village. There used to be agriculture and harvest. There used to be real organic songs. There used to be feast prepared from the rice you cultivated and the vegetable and banana that grew in our backyard. Onam was organic.

Now Onam is synthetic show off. Maveli is in shopping malls as there is not many farming families. It is a shopping festival and hence Onam is more in TV studios or TV shows. Onam is more of fancy dress mela of the dress malayalies usually don't wear.

But Onam is a part of our collective memories of our people- the Malayalam speech community. It is a part of our collective memories of farms and harvest, though now it is more of a ' Reality show'
My life too is woven within the larger collective memories of Malayali. My primary and foremost identity is that of a happy Malyalayi.

Hence, wish you all a very happy Onam from a happy Malayali, who is an insider-outsider, living in villages, cities and countries at the same time. Thinking of Maveli malayalies and signing off from Manassar, Haryana.

ഓണം ഒരേ സമയം ഒരു ഓർമ്മപ്പെടുത്തലും ആദർശ, പ്രത്യാശ സ്വപ്നങ്ങളുമാണ്. അത് ഭൂമിയുടെ ജീവനെ കുറിച്ചും, പുല്ലുകളും മരങ്ങളും മനുഷ്യരും, മണ്ണും മനുഷ്യന്റെ തലോടലിൽ പൂത്തു ഫലമാകുന്ന ഉത്സവ സദ്യയാണ്. അത് പാതാളത്തിലേക്കു ഇപ്പോഴും ചവിട്ടി താഴ്ത്തി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യ നന്മയുടെയും, കീഴാള, പാർശ്വവൽക്കരിച്ച മനുഷ്യരുടെ കേൾക്കാത്ത ശബ്ദങ്ങളുടെ ആരവം ആണ്. എല്ലാവര്ക്കും നല്ല ഓണ ഓർമ്മകൾ നേരുന്നു. ഒരു നേരം പോലും ഉണ്ണാൻ അവസരമില്ലാത്ത ഇന്ത്യയിലെ ജനകോടികളെ ഓർമ്മിച്ചു നമുക്ക് ഓണം ഉണ്ണാം.
ഓർമ്മകൾ ഉണ്ടാകണം, ആ പഴയ പാട്ടു.

" മാവേലി നാട് വാണീടും കാലം
മനുഷ്യരെല്ലാരും ഒന്നു പോലെ ... ആമോദത്തോടെ വസിക്കും കാലം ആപത്തെങ്ങാർക്കും ഒട്ടില്ല താനും
ജാതിയുമില്ലാ മതവുമില്ല,
എള്ളോളമില്ലാ പൊളിവചനം....."

ആശയും, പ്രത്യാശയും, ഓർമ്മകളും, സ്വപ്നങ്ങളും ആണ് നമ്മളെ മനുഷ്യരാക്കുന്നതു. ഓണം നന്മയുള്ള മനുഷ്യരുടെ പൂക്കാലമാകട്ടെ.

ഓണപ്പാട്ട് .

ഓണപ്പാട്ട് .
— സഹോദരൻ അയ്യപ്പൻ —

മാവേലി നാടുവാണീടും കാലം
മനുഷ്യരെല്ലാരുമൊന്നുപോലെ
ആമോദത്തോടെ വസിക്കും കാലം
ആപത്തങ്ങാർക്കുമൊട്ടില്ല താനും
കള്ളവുമില്ല ചതിവുമില്ല –
എള്ളോളമില്ല പൊളിവചനം
കള്ളപ്പറയും ചെറുനാഴിയും –
കള്ളത്തരങ്ങൾ മറ്റൊന്നുമില്ല

ആധികൾ വ്യാധികളൊന്നുമില്ല –
ബാലമരണങ്ങൾ കേൾക്കാനില്ല
ദുഷ്ടരെ കൺകൊണ്ടു കാണ്മാനില്ല
നല്ലവരല്ലാതെ ഇല്ലപാരിൽ
തീണ്ടലുമില്ല തൊടീലുമില്ല –
വേണ്ടാതനങ്ങൾ മറ്റൊന്നുമില്ല

ചോറുകൾവച്ചുള്ള പൂജയില്ല –
ജീവിയെക്കൊല്ലുന്നയാഗമില്ല
ദല്ലാൾവഴി ക്കീശസേവയില്ല
വല്ലാത്ത ദൈവങ്ങളൊന്നുമില്ല
സാധുധനികവിഭാഗമില്ല –
മൂലധനത്തിൻ ഞെരുക്കമില്ല
ആവതവരവർ ചെയ്തുനാട്ടിൽ –
ഭൂതി വളർത്താൻ ജനം ശ്രമിച്ചു

വിദ്യപഠിക്കാൻ വഴിയേവർക്കും –
സിദ്ധിച്ചു മാബലി വാഴും കാലം
സ്ത്രീക്കും പുരുഷനുംതുല്ല്യമായി-
വാച്ചു സ്വതന്ത്രതയെന്തു ഭാഗ്യം
കാലിക്കുകൂടി ചികിത്സ ചെയ്യാൻ –
ആലയം സ്ഥാപിച്ചിതന്നു മർത്യർ
സൗഗതരേവം പരിഷ്കൃതരായ്
സർവ്വം ജയിച്ചു ഭരിച്ചു പോന്നോർ
ബ്രാഹ്മണർക്കീർഷ്യ വളർന്നു വന്നി-
ഭൂതി കെടുക്കാനവർ തുനിഞ്ഞു
കൗശല മാർന്നൊരു വാമനനെ – വിട്ടു ചതിച്ചവർ മാബലിയെ
ദാനം കൊടുത്ത സുമതി തന്റെ –
ശീർഷം ചവിട്ടിയായാചകനും
അന്നുതൊട്ടിന്ത്യയധ: പതിച്ചു –
മന്നിലധർമ്മം സ്ഥലം പിടിച്ചു.

ദല്ലാൾ മതങ്ങൾ നിറഞ്ഞു കഷ്ടം
കൊല്ലുന്ന ക്രൂര മതവുമെത്തി
വർണ്ണവിഭാഗ വ്യവസ്ഥ വന്നു –
മന്നിടം തന്നെ നരകമാക്കി
മർത്യനെ മർത്യനശുദ്ധനാക്കും -മയ്ത്തപ്പിശാചും കടന്നുകൂടി
തന്നിലശക്തന്റെ മേലിൽകേറി –
തന്നിൽബലിഷ്ടന്റെകാലുതാങ്ങും
സ്നേഹവും നാണവും കെട്ടരീതി-
മാനവർക്കേകമാം ധർമ്മമായി.

സാധുജനത്തിൻവിയർപ്പുഞെക്കി-
നക്കിക്കുടിച്ചു മടിയർവീർത്തു
നന്ദിയും ദീനകരുണതാനും –
തിന്നു കൊഴുത്തിവർക്കേതുമില്ല
സാധുക്കളക്ഷരം ചൊല്ലിയെങ്കിൽ –
ഗർവ്വിഷ്ടരീ ദുഷ്ടർ നാക്കറുത്തൂ
സ്ത്രീകളിവർക്കുകളിപ്പാനുള്ള
പാവകളെന്നു വരുത്തിവെച്ചു
ആന്ധ്യമസൂയയും മൂത്തു പാരം –
സ്വാന്തബലം പോയ് ജനങ്ങളെല്ലാം
കഷ്ടമേ, കഷ്ടം പുറത്തു നിന്നു –
മെത്തിയോർക്കൊക്കെയടിമപ്പെട്ടു
എത്രനൂറ്റാണ്ടുകൾ നമ്മളേവം
ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു സഹോദരരേ
നമ്മെയുയർത്തുവാൻ നമ്മളെല്ലാ-
മൊന്നിച്ചുണരണം കേൾക്ക നിങ്ങൾ
ബ്രാഹ്മണോപജ്ഞമാം കെട്ട മതം
സേവിപ്പവരെ ചവിട്ടും മതം
നമ്മളെ ത്തമ്മിലകറ്റും മതം
നമ്മൾ വെടിയണം നന്മ വരാൻ
സത്യവും ധർമ്മവും മാത്രമല്ലൊ
സിദ്ധി വരുത്തുന്ന ശുദ്ധമതം
ധ്യാനത്തിനാലെ പ്രബുദ്ധരായ
ദിവ്യരാൽ നിർദ്ദിഷ്ടമായ മതം.
ആ മതത്തിന്നായ് ശ്രമിച്ചിടേണം
ആ മതത്തിന്നു നാം ചത്തിടേണം
വാമനാദർശം വെടിഞ്ഞിടേണം
മാബലി വാഴ്ചവരുത്തിടേണം
ഓണം നമുക്കിനി നിത്യമെങ്കിൽ
ഊനം വരാതെയിരുന്നുകൊള്ളും

The predicament of the Congress Party!

Congress party is moving to a terminal phase ? Unless congress party is rebooted and reinvented the grand old party of India will move to a terminal stage.

The very organisational design of the party , from the 1970s, is based on two factors : Factionalism in every state and High-command soothsayers and rootless wonders in Delhi.

Factionalism in every state is engineered, maintained and managed by the 'High Command'. Without factionalism, it is difficult for any leaders to survive in congress anywhere in India as it is now almost in the DNA of the congress.And factionalism was never ideological or even in terms of policies. It was based on power cartels driven by loyalty network with semi feudal characteristics. The top-down command and control structure became high command through the power of arbitrating factional feuds in different states and distributing funds from huge formal/informal corporate donations. And caucus of rootless wonders who pretended as national leaders, survived on servility and loyalty, managing the high command driven factionalism and dirty departments in Delhi. This design adopted by Indira Gandhi worked for a while as she was the fountainhead of charisma and charm, advised by really intelligent men like PN Haskar. Sonia Gandhi too learned this from Indira and tried to revive the high command and she deputed her adviser to be the PM.

The first danger of high command driven top down political culture was the new authoritarianism within congress and the demise of democratic culture, eventually leading to the emergency.

Post emergency enabled congress to reboot to some extent. However, whenever a mass-less leader from a state joined the loyalty caucus of the high command in Delhi, they presided over the destruction of the congress through factionalism and marginalizing young popular leaders in their own state. As long as Pranab Mukharjee was powerful chief soothsayer in the high command, congress ended as powerless in West Bangal. Mamta had to leave congress to make her presence felt. In Andhra, YSR had to wait till Narasimha Rao died. Shard Pawar was marginalized when VN Gadgil called the shots in Delhi Darbar. Mooppanar presided over the demise of congress in Tamil Nadu. That is what happened in every state. As long as Ahemad Patel became key insider in the High Command, no mass-leader from Gujarath ever emerged. This has been the story everywhere.

While Indira Gandhi coopted rootless and skillful loyalists who came through the congress party, Rajiv Gandhi co opted sophisticated urban educated managers who hardly got any congress party loyalty except their loyalty to the power. Chidambaram and most of the key actors in Delhi belonged to this gang of 1980s.
Now the factionalism has gone beyond the high command as it is neither high nor in command. A high command devoid of money or vote catching charisma does not add up. And debilitating factionalism made the party in a state of paralysis in all states.

Young popular leaders at the grassroots level get finished even before they develop credible mass base. Intelligent and high caliber people will never be allowed in the party.
And all factional leaders derive their power from a clueless Delhi durbar. And the mass base leaders get pushed back. And everyone think Priyanka will come and save congress. As of now the party is too paralyzed in almost all state.
Even in Kerala where congress has a grassroots presence, congress is in deep trouble. The soothsayers and gossip managers in Delhi are operators that weaken congress further on the ground.

Unless the entire organisational design is changed and high command driven power factionalism is dismantled, the party will be too tired to get out of the terminal stage. There is hardly any coherence of ideas or ideology. Organisational structure is in shambles and the older leaders don't give space to the young.

This was the condition of the Mogul high command in Delhi Durbar in 1858

ഹർത്താൽ

കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ കൊള്ളാം. പണിമുടക്ക് ഹർത്താൽ സമരങ്ങൾ കേരളത്തിൽ ചിരപരിചിതമായ ഒരു ഏർപ്പാടാണ്. എന്തായാലും അഞ്ചാറ് മാസമായി ഒരു ഹർത്താൽ ഒക്കെ ഇവിടെ നടന്നിട്ട്. അതുകൊണ്ടു എല്ലാ സർക്കാരുദ്യോഗസ്ഥരും വളരെ സന്തോഷത്തിലാണ്. പിന്നെ അന്നന്നത്തെ ജോലി കൊണ്ട് ജീവിക്കുന്ന ഓട്ടോക്കാരും, കാപ്പിക്കടക്കാരും, തെരുവോരത്തെ കച്ചോടക്കാർക്കും ഒരു ദിവസത്തെ പൈസ പോയാലെന്താ, സുഖമായി ഒരു ദിവസം റസ്റ്റ് എടുക്കാം.

പിന്നെ ഒരു ദിവസം വാഹനങ്ങളുടെ പുക കുറയും. പോരാത്തതിന് കൈരളി ടീവിയിൽ പ്രേമം മാറ്റിനി ഷോ. എന്തായാലും വെള്ളിയാഴ്ച്ച തന്നെ ഹർത്താൽ വയ്ക്കുന്ന കാഞ്ഞ ബുദ്ധി കാരണം മൂന്ന് ദിവസത്തെ വീക്കെൻഡ്.
ഏതു കുബുദ്ധിയാണ് ഹർത്താലിനെ കുറ്റം പറയുന്നത്.? ചില പെറ്റി ബൂർഷകൾ ഹർത്താലിനെ കുറ്റം പറഞ്ഞെന്നു കരുതി നൂറു വര്ഷങ്ങളായി നടത്തിയ വിപ്ലവ പണിമുടക്ക് സമരങ്ങളെ മാറ്റുവാനാവില്ല.

പണിമുടക്ക് പണിയുള്ളവരുടെ അവകാശ സമരമാണ്. പണിയില്ലാത്തവർ വീട്ടിൽ ഇരുന്നു ചൊറി കുത്തട്ടെ. അല്ലെങ്കിൽ വേഗം തടി കേടാക്കാതെ നാട് വിട്ട് പണി നോക്കുക.

എന്നോട് ഒരു ഓട്ടോക്കാരൻ നാലു ചോദ്യം ചോദിച്ചു. സാർ ഈ ഗൾഫിലും ഹർത്താൽ ഉണ്ടോ ? എന്തിനാ ഇന്നത്തെ ഹർത്താൽ ?ഇത് കൊണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക് എന്ത് കാര്യം ? ഏതു തൊഴിലാളിക്ക് വേണ്ടി ആണ് ഇത് ?ചോദ്യങ്ങൾ അരുതെന്നു അയാളോട് പറഞ്ഞു.
അയാൾക്ക് പഴയ മുദ്രാവാക്യം കെട്ട് പരിചയമില്ല. സർവ്വ രാജ്യ തൊഴിലാളികളെ സംഘടിക്കുവിൻ. സംഘടിച്ചു, സംഘടിച്ചു ശ്കതരാകുവിൻ. നഷ്ട്ടപ്പെടുവാൻ നമുക്കില്ലൊന്നും, ഈ കൈവിലങ്ങുകളല്ലാതെ ! കിട്ടാനുള്ളത് പുതിയൊരു ലോകം. നാം ഭരിക്കും ലോകം. ഓട്ടോ ഡ്രൈവർക്കെന്തറിയാം ?
ആർക്കറിയാം ? ചോദ്യങ്ങൾ അനാവശ്യം ആണോ ?

മുഖ പുസ്തക കുറിപ്പുകള്‍

The problem with the fb and social network is that full lies can be planted as 'real' stories. And the same lies often cooked up by fanatic outfits get shared even by otherwise sensible people. In a recent controversy related to a high profile supreme court case of the death of a rape victim , there seems to be a planned effort to spread utter lies to communalise the case. So beware before swallowing the lies pedaled in the facebook.

യുദ്ധ ശ്രൂതികള്‍ ചില പ്രത്യേക സമയങ്ങളില്‍ എന്ത് കൊണ്ട് ഉണ്ടാകുന്നു ? മാധ്യമങ്ങള്‍ മറ്റെല്ലാം വിട്ടു അതിന്റെ പുറകെ വീറോടെ ഓടികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ; ഉനയില്‍നിന്നും ഉറിയിലേക്ക് പിന്നെ ബാക്കി ശ്രുതികളിലെക്കും. പിന്നെ അടുത്തയിടെ വരുന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പുകള്‍ വെറും ആകസ്മിതകള്‍ മാത്രമാണ്. ഫേസ് ബുക്കില്‍ മുറവിളി കൂട്ടുന്ന യുദ്ധകൊതിയന്മാര്‍ക്ക് എന്ത് ചേതം!! പ്രത്യകിച്ചു മലയാളി രാജ്യസ്നേഹ മസില് പിടുത്തകാര്‍ക്ക് വാചക കസര്‍ത്ത് നടത്തി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതിന് ചേതംഒട്ടുമില്ലല്ലോ. ഇപ്പോള്‍ കറ കളഞ്ഞതീവ്ര രാജ്യസ്നേഹത്തിന്റെ സീസന്‍ ആണല്ലോ. പോരാത്തതിനു ഒന്ന് രണ്ടു യുദ്ധത്തില്‍ ഒക്കെ പങ്കെടുത്ത ഒരു ജവാന്‍റെ മകനായ ഞാന്‍ എന്തിനു കുറക്കണം! ജയ ജവാന്‍. ജയ്‌ കിസാന്‍. ജയ്‌ ജഗത്. കാരണം ഈ ജവാന്മാരും കിസാന്‍മാരു മെല്ലാം ഈ രാജ്യത്തെ വെറും സാധാരണ ജനങ്ങള്‍ ആണ്. അവര്‍ നിത്യവൃത്തിക്ക് വേണ്ടി കിട്ടിയ പണി എടുക്കുന്നത് ജീവിക്കാന്‍ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടാണ്. പണ്ട് ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ ചൊല്ലിക്കൊടുത്ത് എന്നെകൊണ്ട് മനപാഠം പഠിപ്പിച്ചരാജ്യ സ്നേഹ വരികള്‍ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് ഇന്നത്തെ പ്രസംഗം അവസാനിപ്പിക്കാം. "ഇന്ത്യ എന്റെ രാജ്യമാണ്. എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും എന്‍റെ സഹോദരീ സഹോദരന്മാരാണ്. ഞാന്‍ എന്‍റെ രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു" . അപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം പോളിട്ടിക്കളി കരകട്ട്ടാനല്ലോ!!?


Politics is not necessarily a rational enterprise. If it was so, Manmohan Sing would never have been the Prime minister. Even congress never imagined that they would win 2004 Election. Politics in a diverse and complex country like India does not happen through predictable lines. In 2004, not many even widely thought that Modi wold come to Delhi with full majority or Aravind Kejarwal would be a CM or Congress will get zero seat in Delhi. In 1920, not many thought India will become independent. It is circumstances that throw up leaders and leadership possibilities. If Pramod Mahajan, Madhav Rao Sindhia or Rajesh Pilot or YSR Reddy or Rajiv Gandhi was alive, Indian politics would have been different. Both in India and many states, new leaders and political parties will emerge. By 2022, there will be significant shifts in Indian Politics. New leaders whose name is never heard will emerge.

സുഗതകുമാരിയുടെ കാഴ്ചപ്പാട് പണ്ട് ബാല്‍ താക്കറെ മലയാളികളെ കുറിച്ച്പറഞ്ഞതാണ്‌. അത് ഭാഷ വെറിയുടെയും വംശീയ മേല്കോയ്മയുടെയും അസഹിഷ്ണുതയുടെയും മനസ്ഥിതിയാണ്. എന്താണ് സുഗതകുമാരി 'സംസ്കാരം' എന്ന്ത്കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്? ആരുടെ സംസ്കാരത്തെ കുറിച്ചാണ് അവര്‍ സംസാരിക്കുന്നതു? ആരൊക്കെയാണ് കേരളത്തിൽ സാംസ്കാരിക ദുരന്തങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ?

എന്തായാലുംഞാന്‍ഇതിനെകുറിച്ച്മുംപെഴുതിയതു ഇവിടെകിടകെട്ടെ.

"പക്ഷെ വലിയ സാമൂഹിക പ്രശനം വേറൊന്നാണ്. ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളെ മലയാളികളിൽ ഭൂരിഭാഗവുംരണ്ടാം തരം മനുഷ്യരും പൗരന്മാരും ആയാണ് കാണുന്നത്. ഇതിന് ഒരു പരിധിവരെ കേരള സമൂഹത്തിൽ മേൽക്കോയ്മ നേടിയ സവർണ മനോഭാവം ആണ്.ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളികളിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും പാവപെട്ട ദളിതരും മുസ്ലിങ്ങളും ആണുള്ളത് ഈ സാമൂഹ്യ വിവേചനത്തിന് ഇട നൽകുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ എന്ത് കൊലപാതങ്ങളോ ഭവന ഭേദങ്ങളോ ഉണ്ടായൽ ഇവരുടെ നേരെ കൈചുണ്ടുന്നത് പതിവകുന്നുണ്ട്.

കേരളത്തിൽ നിന്ന് പതിനേഴു ആയിരം കോടി മുതൽ ഇരുപതിനായിരം കോടി വരെ ഇവർ 'കടത്തി' കൊണ്ട് പോകുന്നു എന്ന് പരിതപ്പിക്കുന്ന പലരും ഓർക്കേണ്ടത് കേരളത്തിലെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചക്ക് നിദാനം ഇന്ത്യയിലെ ഇതര സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന് വിദേശത്തു നിന്നും ഇവിടെ വരുന്ന പണമാണ്. ഇവിടെ വരുന്ന പണത്തിന്റെ അഞ്ചിൽ ഒന്ന് മറ്റു സംസ്ഥാങ്ങളിലേക്ക് പോകുന്നത് ഇവിടുത്തെ ഇപ്പോഴത്തെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയുടെ സ്വഭാവം കൊണ്ടാണ്.

ഇവിടെ വസിക്കുന്ന ലക്ഷ കണക്കിന് ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികൾ കേരള സർക്കാരിന് നികുതി വരുമാവും ഭാഗ്യക്കുറി വരുമാനവും നൽകുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ കേരള സർക്കാർ ബജറ്റിൽ ഈ തൊഴിലാളികൾക്ക് വേണ്ടി കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. ഇവരിൽ വലിയ ഒരു വിഭാഗം താസിക്കാൻ സൗകര്യങ്ങൾ ഇല്ലാതെ ചെറിയ മുറികളിൽ അഞ്ചും പത്തും പേര് ഒരുമിച്ചു വസിക്കുകയാണ് പതിവ്.

ഇതര സംസ്ഥാങ്ങളിൽ നിന്നു ഇവിടെ ജോലിക്കു വരുന്ന സമൂഹങ്ങളും ഇവിടെ കുടിയേറാൻ സാധ്യത ഉള്ള സമൂഹങ്ങളും കേരളത്തിലെ സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക ചുറ്റുപാട്ടുകളിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാനുള്ള സാധ്യതകൾ ഏറെയാണ്. ഇപ്പോൾ തന്നെ ബംഗാളിൽ നിന്ന് ഇവിടെ വരുന്നവർ ബംഗ്ലാദേശ് 'മുസ്ലിങ്ങൾ' ആണെന്നും അവരെ സൂക്ഷിക്കണം എന്നും സംഘ്പരിവാർ സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ പ്രചാരണം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിലെ സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ രംഗങ്ങളിൽ പുതിയ കുറെയേറ്റങ്ങൾ കാരണം മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്.http://bodhigram.blogspot.in/2016/06/blog-post_67.html



മലയാളത്തിലെ പല ടി വി സീരിയലുകളും റിയാലിറ്റി ഷോകളും, കോമഡി ഷോകളും മറ്റ്‌ തരികിട പരിപാടികളും കാണിക്കുന്നതും അത് കാണാൻ ഒരുപാട് ആളുകളും ഉണ്ടെന്നുള്ളതും കാണിക്കുന്നത് കേരളത്തിൽ സമൂഹത്തിലും സാസ്കാരിക രംഗത്തും നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജീർണതയാണ്. ചാനലേതായാലും പത്തു പുത്തൻ എങ്ങനെയേലും പരസ്യ പലകളിലൂടെ നേടുക എന്നത് മാത്രം ലക്ഷ്യമാകുമ്പോൾ ആണ് മാധ്യമങ്ങൾ ജീർണതയുടെ പ്രതീകങ്ങൾ ആകുന്നതു. കേരളത്തിലെ മാധ്യമ അപചയങ്ങളെ ചർച്ച ചെയ്യുന്നതിന് പകരം തരാതരം പോലെ ഒരാളെ കല്ലെറിഞ്ഞിട്ടു എന്ത് കാര്യം. !

Billionaires are on the rise. So is inequality. There are 84 Billionaires in India and India has the largest number of people at the receiving end of hunger, malnutrition and poverty. Poor gets lip service and the rich gets tax benefits. Crony capitalists run the political show.

Forbes Billionaires List Map: 2016 Billionaire Population By Country

The world's billionaire population currently stands at 1,810 in 67 countries.

FORBES.COM|BY NICK DESANTIS

Js Adoor

4 September at 15:44 · Sooranad · 

വിജിലൻസ് റെയിടും അഴിമതി ചർച്ചയും വീണ്ടും പൊടി പൊടിക്കുകയാണ്. ഇവിടുത്തെ ഓൺലൈൻ ഓഫ് ലൈൻ മാധ്യ മങ്ങൾ ഇത് ഒരു വ്യക്തി എങ്ങനെ കുചേലനിൽ നിന്നു കുബേരനായ കഥ ആവശ്യാനുസരണം മസാല കൂട്ടി മത്സരിച്ചു വിളമ്പുകയാണ്. എങ്ങനെ ഒരു കാപ്പികടക്കാരന്റ മകൻ 'കൊട്ടാരത്തിൽ ' എത്തിയെന്നു എഴുതി എഴുതി തകർക്കുകയാണ്.

പൊതു മുതൽ കക്കുന്നവരെയും കൈക്കൂലി വാങ്ങി ഞൊടിയിടയിൽ കുബേരന്മാരാകുന്നവരെയും വെറുതെ മേയാൻ വിടരുത്. അന്വേഷിക്കണം. കണ്ടത്തെണം. രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി പകിട കളിക്കുമപ്പുറം പുഴുക്കുത്തു പിടിച്ച നേതാക്കൾക്ക്നേരെ ജനം കൈചൂണ്ടണം. ഒരു ശുദ്ധി കലശം നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി മണ്ഡലത്തിൽ ഇന്നല്ലങ്കിൽ നാളെ ഉണ്ടാകണം.

ഇത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാത്രം പ്രശ്നമാണോ. ? ഇവിടുത്തെ വ്യവസ്ഥാപിത രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി വ്യവസ്ഥ തന്നെ എങ്ങനെയെങ്കിലും തിരെഞ്ഞെടുപ്പ് വിജയിച്ചു വീണ്ടും പാർട്ടി തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് വേണ്ടി മത്സര ഓട്ടം തുടങ്ങുന്ന ഒരു ഏർപ്പെടാണ്.
ഇന്ന് തിരെഞ്ഞെടുപ്പ് ഉത്സവത്തിനും പരസ്യ മാമാങ്കങ്ങൾക്കും രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളും അവരുടെ നേതാക്കളും എങ്ങനെ യാണ് ആയിരവും പതിനായിരവും നൂറു കണക്കിന് കൊടികളും സംഘടിപ്പിക്കുന്നത് ? ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് അനുവദിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ എത്രയോ മടങ്ങാണ് മിക്ക വ്യവസ്ഥാപിത പാർട്ടി നേതാക്കളും ചിലവാക്കുന്നത് ? എത്ര പാർട്ടികൾക്കും അവരുടെ നേതാക്കൾക്കും അവർ തിരെഞ്ഞെടുപ്പിൽ എടുത്തു വീശുന്ന നൂറു കോടി കണക്കിന് രൂപയുടെ യഥാർത്ഥ സ്രോതസ്സ് വെളിപ്പെടുത്തുവാനുള്ള പ്രാഗൽഭ്യം ഉണ്ട് ? ചോദ്യങ്ങൾ അനവധിയാണ്.

Js Adoor

2 September at 23:09 · Vattiyoorkavu · 

ഒരു കഥ. പണ്ട്, പണ്ട്. ഒരിടത്തു, ഒരിടത്ത് വലിയ ഒരു എഴുത്തു കാരൻ ഉണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ നല്ല ചിട്ടയോടും നിഷ്ട്ടയോടും കഥകൾ എഴുതി. കൊട്ടാര വിദ്വാന്മാർക്കു കഥ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. അതിൽ ഒരു വിദ്വാൻ പറഞ്ഞു. 'എന്തൊരു കഥ' !എല്ലാരും ഏറ്റു പറഞ്ഞു 'എന്തൊരു ഉഗ്രൻ കഥ!! '. അങ്ങനെ എല്ലാരും പറഞ്ഞപ്പോൾ, രാജാവ് വിളിച്ചു പട്ടും വളയും കൊടുത്തു ആസ്ഥാന കഥാകാരനാക്കി. അയാൾ വീണ്ടും ചിട്ടയായി നിഷ്ഠയോടെ കഥകളെഴുതി പട്ടും വളയും വാങ്ങി വാങ്ങി കഥയെഴുതി വല്ല്യ വല്യ ആളായി. എല്ലാരും പറഞ്ഞു 'എന്തൊരു കഥ!! "
അങ്ങനെ എഴുതി, എഴുതി ഏതാണ്ടൊക്കെ എഴുതി. അങ്ങനെ, അങ്ങനെ ഏതാണ്ടൊക്കെ എഴുതി കുഴപ്പത്തിലായി. അപ്പോൾ ഒരു സാധാരണ പയ്യൻ പറഞ്ഞു ' ഇതെന്ത് കഥ, ? ഇതെന്ത് കൂത്ത്? '. ആസ്ഥാന എഴുത്തു വായിച്ച നാട്ടുകാരെല്ലാം പറഞ്ഞു 'ഇത് കഥയാണോ '? ഇതിലെന്തു കഥ ?!!'

അപ്പോൾ വിദ്വാന്മാർ കൂട്ടം കൂടി അവരെ കല്ലെറിഞ്ഞു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു ' പൊട്ടന്മാരായ വിവര ദോഷികളെ, നിങ്ങള്ക്ക് വല്ല്യ, വല്ല്യ കഥ വായിക്കാനറിയില്ല. ". വല്യ വല്യ ആസ്ഥാന എഴുത്തു ആശാൻ എന്ത് കുന്തം എഴുതിയാലും ലോകോത്തര കഥയാണെന്ന് മര്യാദക്ക് പറഞ്ഞോ. അല്ലെങ്കിൽ വിവരം അറിയും '.
അങ്ങനെ കഥ കഴിഞ്ഞു.

Why I am against capital punishment ?

I am against capital punishment. Because of the moral issue- whether one murder can be compensated by another murder? Capital punishment did not deter anyone from committing crimes. There is not enough emperical evidence to prove that in countries with capital punushment have less rates of crime. Did capital punishment( 'legitimate' murder by the state) decrease the instances of crimes in the society? How do those who kill thousands go free in India and elsewhere ? How does political killing are seen as for a 'legitimate' cause? What is the difference between political murders and murders due to personal revenge or psychological reaction or aberration? Can a murder be compensated by another revenge murder? What happened to the thousands of women, raped and killed in Gujarat or elsewhere? Did they get justice? Did anyone even get a life-time sentence, let alone capital punishment?

The key issue is how do we understand 'crimes and punishment'. Those who commit crimes must be punished to deter people from committing more crimes- and to ensure that there is more peace and justice within a community.

In the history of the world, there has been many ways of killing people by the rulers ( from burning alive, to roasting, putting people in boiling oil or water to crucifying, stoning and injecting poison and shooting)- and the crimes did not decrease because of the manner of killing. If one person gets killed by another person, it is a crime. But when thousands gets killed through massacre or hate crimes, it ends up become statistics. When millions get killed in the name of war, it is seen as 'legitimate'.
As long as human beings are there, there will indeed be crimes and punishments'. We all need security, safety or peace - and it is the role of the state to ensure this to the citizens.

But human beings are strange creatures capable of killing each other, committing rape and murder and annihilating each other. Animals attack only for survival or out of fear. Human beings attack each other and kills each other not only due to psychological aberration and also as a political tool.

Those who abetting the murder of hundreds or thousand can be seen as 'heroes' in one context and even lead a party or nation state. Those who killed millions get celebrated in the history due to the the 'ideological affiliation'.

We all seek justice- from whom or what? Justice is merely about 'revenge'.? Justice is merely about killing one person to 'compensate' for the death of another person? Justice is simply based on perceptions and sensation in the media? What is justice? Whose justice? What are the moral compass that determine justice? Or is just a case of the 'feel' and the primordial human tendency to take 'revenge". Why does crime happen in a society? How does the rates of crime get reduced?

These are the questions that need to asked rather than reacting to the quick media mediation : that sensationalism of everything and anything without necessarily addressing the causes and consequences of the issue

മുഖ പുസ്തക കുറിപ്പുകള്‍

The problem with the fb and social network is that full lies can be planted as 'real' stories. And the same lies often cooked up by fanatic outfits get shared even by otherwise sensible people. In a recent controversy related to a high profile supreme court case of the death of a rape victim , there seems to be a planned effort to spread utter lies to communalise the case. So beware before swallowing the lies pedaled in the facebook.

യുദ്ധ ശ്രൂതികള്‍ ചില പ്രത്യേക സമയങ്ങളില്‍ എന്ത് കൊണ്ട് ഉണ്ടാകുന്നു ? മാധ്യമങ്ങള്‍ മറ്റെല്ലാം വിട്ടു അതിന്റെ പുറകെ വീറോടെ ഓടികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് ; ഉനയില്‍നിന്നും ഉറിയിലേക്ക് പിന്നെ ബാക്കി ശ്രുതികളിലെക്കും. പിന്നെ അടുത്തയിടെ വരുന്ന തിരഞ്ഞെടുപ്പുകള്‍ വെറും ആകസ്മിതകള്‍ മാത്രമാണ്. ഫേസ് ബുക്കില്‍ മുറവിളി കൂട്ടുന്ന യുദ്ധകൊതിയന്മാര്‍ക്ക് എന്ത് ചേതം!! പ്രത്യകിച്ചു മലയാളി രാജ്യസ്നേഹ മസില് പിടുത്തകാര്‍ക്ക് വാചക കസര്‍ത്ത് നടത്തി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നതിന് ചേതംഒട്ടുമില്ലല്ലോ. ഇപ്പോള്‍ കറ കളഞ്ഞതീവ്ര രാജ്യസ്നേഹത്തിന്റെ സീസന്‍ ആണല്ലോ. പോരാത്തതിനു ഒന്ന് രണ്ടു യുദ്ധത്തില്‍ ഒക്കെ പങ്കെടുത്ത ഒരു ജവാന്‍റെ മകനായ ഞാന്‍ എന്തിനു കുറക്കണം! ജയ ജവാന്‍. ജയ്‌ കിസാന്‍. ജയ്‌ ജഗത്. കാരണം ഈ ജവാന്മാരും കിസാന്‍മാരു മെല്ലാം ഈ രാജ്യത്തെ വെറും സാധാരണ ജനങ്ങള്‍ ആണ്. അവര്‍ നിത്യവൃത്തിക്ക് വേണ്ടി കിട്ടിയ പണി എടുക്കുന്നത് ജീവിക്കാന്‍ ഉള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടാണ്. പണ്ട് ഞാന്‍ സ്കൂളില്‍ ചൊല്ലിക്കൊടുത്ത് എന്നെകൊണ്ട് മനപാഠം പഠിപ്പിച്ചരാജ്യ സ്നേഹ വരികള്‍ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ട് ഇന്നത്തെ പ്രസംഗം അവസാനിപ്പിക്കാം. "ഇന്ത്യ എന്റെ രാജ്യമാണ്. എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരും എന്‍റെ സഹോദരീ സഹോദരന്മാരാണ്. ഞാന്‍ എന്‍റെ രാജ്യത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു" . അപ്പോള്‍ കാര്യങ്ങള്‍ എല്ലാം പോളിട്ടിക്കളി കരകട്ട്ടാനല്ലോ!!?


Politics is not necessarily a rational enterprise. If it was so, Manmohan Sing would never have been the Prime minister. Even congress never imagined that they would win 2004 Election. Politics in a diverse and complex country like India does not happen through predictable lines. In 2004, not many even widely thought that Modi wold come to Delhi with full majority or Aravind Kejarwal would be a CM or Congress will get zero seat in Delhi. In 1920, not many thought India will become independent. It is circumstances that throw up leaders and leadership possibilities. If Pramod Mahajan, Madhav Rao Sindhia or Rajesh Pilot or YSR Reddy or Rajiv Gandhi was alive, Indian politics would have been different. Both in India and many states, new leaders and political parties will emerge. By 2022, there will be significant shifts in Indian Politics. New leaders whose name is never heard will emerge.

സുഗതകുമാരിയുടെ കാഴ്ചപ്പാട് പണ്ട് ബാല്‍ താക്കറെ മലയാളികളെ കുറിച്ച്പറഞ്ഞതാണ്‌. അത് ഭാഷ വെറിയുടെയും വംശീയ മേല്കോയ്മയുടെയും അസഹിഷ്ണുതയുടെയും മനസ്ഥിതിയാണ്. എന്താണ് സുഗതകുമാരി 'സംസ്കാരം' എന്ന്ത്കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്? ആരുടെ സംസ്കാരത്തെ കുറിച്ചാണ് അവര്‍ സംസാരിക്കുന്നതു? ആരൊക്കെയാണ് കേരളത്തിൽ സാംസ്കാരിക ദുരന്തങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കികൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ?

എന്തായാലുംഞാന്‍ഇതിനെകുറിച്ച്മുംപെഴുതിയതു ഇവിടെകിടകെട്ടെ.

"പക്ഷെ വലിയ സാമൂഹിക പ്രശനം വേറൊന്നാണ്. ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളെ മലയാളികളിൽ ഭൂരിഭാഗവുംരണ്ടാം തരം മനുഷ്യരും പൗരന്മാരും ആയാണ് കാണുന്നത്. ഇതിന് ഒരു പരിധിവരെ കേരള സമൂഹത്തിൽ മേൽക്കോയ്മ നേടിയ സവർണ മനോഭാവം ആണ്.ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികളികളിൽ ഭൂരിഭാഗം പേരും പാവപെട്ട ദളിതരും മുസ്ലിങ്ങളും ആണുള്ളത് ഈ സാമൂഹ്യ വിവേചനത്തിന് ഇട നൽകുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ ഇപ്പോൾ എന്ത് കൊലപാതങ്ങളോ ഭവന ഭേദങ്ങളോ ഉണ്ടായൽ ഇവരുടെ നേരെ കൈചുണ്ടുന്നത് പതിവകുന്നുണ്ട്.

കേരളത്തിൽ നിന്ന് പതിനേഴു ആയിരം കോടി മുതൽ ഇരുപതിനായിരം കോടി വരെ ഇവർ 'കടത്തി' കൊണ്ട് പോകുന്നു എന്ന് പരിതപ്പിക്കുന്ന പലരും ഓർക്കേണ്ടത് കേരളത്തിലെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചക്ക് നിദാനം ഇന്ത്യയിലെ ഇതര സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന് വിദേശത്തു നിന്നും ഇവിടെ വരുന്ന പണമാണ്. ഇവിടെ വരുന്ന പണത്തിന്റെ അഞ്ചിൽ ഒന്ന് മറ്റു സംസ്ഥാങ്ങളിലേക്ക് പോകുന്നത് ഇവിടുത്തെ ഇപ്പോഴത്തെ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയുടെ സ്വഭാവം കൊണ്ടാണ്.

ഇവിടെ വസിക്കുന്ന ലക്ഷ കണക്കിന് ഇതര സംസ്ഥാന തൊഴിലാളികൾ കേരള സർക്കാരിന് നികുതി വരുമാവും ഭാഗ്യക്കുറി വരുമാനവും നൽകുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ കേരള സർക്കാർ ബജറ്റിൽ ഈ തൊഴിലാളികൾക്ക് വേണ്ടി കാര്യമായി ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല എന്നതാണ് വാസ്തവം. ഇവരിൽ വലിയ ഒരു വിഭാഗം താസിക്കാൻ സൗകര്യങ്ങൾ ഇല്ലാതെ ചെറിയ മുറികളിൽ അഞ്ചും പത്തും പേര് ഒരുമിച്ചു വസിക്കുകയാണ് പതിവ്.

ഇതര സംസ്ഥാങ്ങളിൽ നിന്നു ഇവിടെ ജോലിക്കു വരുന്ന സമൂഹങ്ങളും ഇവിടെ കുടിയേറാൻ സാധ്യത ഉള്ള സമൂഹങ്ങളും കേരളത്തിലെ സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക ചുറ്റുപാട്ടുകളിൽ മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാനുള്ള സാധ്യതകൾ ഏറെയാണ്. ഇപ്പോൾ തന്നെ ബംഗാളിൽ നിന്ന് ഇവിടെ വരുന്നവർ ബംഗ്ലാദേശ് 'മുസ്ലിങ്ങൾ' ആണെന്നും അവരെ സൂക്ഷിക്കണം എന്നും സംഘ്പരിവാർ സാമൂഹിക മാധ്യമങ്ങളിലൂടെ പ്രചാരണം തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്. കേരളത്തിലെ സാമൂഹിക, സാമ്പത്തിക, രാഷ്ട്രീയ രംഗങ്ങളിൽ പുതിയ കുറെയേറ്റങ്ങൾ കാരണം മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകാനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്.http://bodhigram.blogspot.in/2016/06/blog-post_67.html



മലയാളത്തിലെ പല ടി വി സീരിയലുകളും റിയാലിറ്റി ഷോകളും, കോമഡി ഷോകളും മറ്റ്‌ തരികിട പരിപാടികളും കാണിക്കുന്നതും അത് കാണാൻ ഒരുപാട് ആളുകളും ഉണ്ടെന്നുള്ളതും കാണിക്കുന്നത് കേരളത്തിൽ സമൂഹത്തിലും സാസ്കാരിക രംഗത്തും നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജീർണതയാണ്. ചാനലേതായാലും പത്തു പുത്തൻ എങ്ങനെയേലും പരസ്യ പലകളിലൂടെ നേടുക എന്നത് മാത്രം ലക്ഷ്യമാകുമ്പോൾ ആണ് മാധ്യമങ്ങൾ ജീർണതയുടെ പ്രതീകങ്ങൾ ആകുന്നതു. കേരളത്തിലെ മാധ്യമ അപചയങ്ങളെ ചർച്ച ചെയ്യുന്നതിന് പകരം തരാതരം പോലെ ഒരാളെ കല്ലെറിഞ്ഞിട്ടു എന്ത് കാര്യം. !

Billionaires are on the rise. So is inequality. There are 84 Billionaires in India and India has the largest number of people at the receiving end of hunger, malnutrition and poverty. Poor gets lip service and the rich gets tax benefits. Crony capitalists run the political show.

Forbes Billionaires List Map: 2016 Billionaire Population By Country

The world's billionaire population currently stands at 1,810 in 67 countries.

FORBES.COM|BY NICK DESANTIS

Js Adoor

4 September at 15:44 · Sooranad · 

വിജിലൻസ് റെയിടും അഴിമതി ചർച്ചയും വീണ്ടും പൊടി പൊടിക്കുകയാണ്. ഇവിടുത്തെ ഓൺലൈൻ ഓഫ് ലൈൻ മാധ്യ മങ്ങൾ ഇത് ഒരു വ്യക്തി എങ്ങനെ കുചേലനിൽ നിന്നു കുബേരനായ കഥ ആവശ്യാനുസരണം മസാല കൂട്ടി മത്സരിച്ചു വിളമ്പുകയാണ്. എങ്ങനെ ഒരു കാപ്പികടക്കാരന്റ മകൻ 'കൊട്ടാരത്തിൽ ' എത്തിയെന്നു എഴുതി എഴുതി തകർക്കുകയാണ്.

പൊതു മുതൽ കക്കുന്നവരെയും കൈക്കൂലി വാങ്ങി ഞൊടിയിടയിൽ കുബേരന്മാരാകുന്നവരെയും വെറുതെ മേയാൻ വിടരുത്. അന്വേഷിക്കണം. കണ്ടത്തെണം. രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി പകിട കളിക്കുമപ്പുറം പുഴുക്കുത്തു പിടിച്ച നേതാക്കൾക്ക്നേരെ ജനം കൈചൂണ്ടണം. ഒരു ശുദ്ധി കലശം നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ കക്ഷി മണ്ഡലത്തിൽ ഇന്നല്ലങ്കിൽ നാളെ ഉണ്ടാകണം.

ഇത് ഒരു വ്യക്തിയുടെ മാത്രം പ്രശ്നമാണോ. ? ഇവിടുത്തെ വ്യവസ്ഥാപിത രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടി വ്യവസ്ഥ തന്നെ എങ്ങനെയെങ്കിലും തിരെഞ്ഞെടുപ്പ് വിജയിച്ചു വീണ്ടും പാർട്ടി തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് വേണ്ടി മത്സര ഓട്ടം തുടങ്ങുന്ന ഒരു ഏർപ്പെടാണ്.
ഇന്ന് തിരെഞ്ഞെടുപ്പ് ഉത്സവത്തിനും പരസ്യ മാമാങ്കങ്ങൾക്കും രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളും അവരുടെ നേതാക്കളും എങ്ങനെ യാണ് ആയിരവും പതിനായിരവും നൂറു കണക്കിന് കൊടികളും സംഘടിപ്പിക്കുന്നത് ? ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പിന് അനുവദിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ എത്രയോ മടങ്ങാണ് മിക്ക വ്യവസ്ഥാപിത പാർട്ടി നേതാക്കളും ചിലവാക്കുന്നത് ? എത്ര പാർട്ടികൾക്കും അവരുടെ നേതാക്കൾക്കും അവർ തിരെഞ്ഞെടുപ്പിൽ എടുത്തു വീശുന്ന നൂറു കോടി കണക്കിന് രൂപയുടെ യഥാർത്ഥ സ്രോതസ്സ് വെളിപ്പെടുത്തുവാനുള്ള പ്രാഗൽഭ്യം ഉണ്ട് ? ചോദ്യങ്ങൾ അനവധിയാണ്.

Natasha's Dance - worth reading.

. Well researched and told like a series of sketches and stories of people, events and lives. "On a misty spring in 1703, a dozen Russian horsemen rode across the bleak and barren marshlands where the Neva River runs into the Baltic sea. They were looking for a site to build a fort against Sweden, then at war with Russia and the owners of this long abandoned swamps. But the vision of the wide and bending river, flowing to the sea was full of hope and promise to the Tsar of landlocked Russia, riding at the head of his scouting troupes. As they approached the coast, he dismounted from the horse. With his bayonet he cut two stripes of peat and arranged them in a cross on the marshy ground. Then Peter said: Here shall be a town'. That is how the story of St Petersberg began....

വെറും നാടൻ കോഴികളെ ആർക്കു വേണം ?!!

വെറും നാടൻ കോഴികളെ
ആർക്കു വേണം ?!!
നമുക്ക് നല്ല ബ്രോയ്‌ലർ ചിക്കനും
ഇപ്പോൾ കെന്റക്കിയും
ഡോമിനോ പിസ്സയും 
പിന്നെ പെപ്സിയും ഉള്ളപ്പോൾ
നാടൻ കോഴികളുടെ സുവിശേഷം
ഇവിടെ ആർക്കാണ് ആവശ്യം ?

വെറും കോഴികളെ ആർക്കു വേണം !!
നമ്മൾ പണ്ടേ അന്താരാഷ്ട്രം.
പണ്ട് നമ്മൾ കുരുമുളക് വിറ്റു
കോഴികളെ ഇറക്കുമതി ചെയ്തു
അന്തിയോക്കയിൽ നിന്നും
അറബി നാട്ടിൽ നിന്നും
നല്ല ഒന്നാന്തരം വെളുത്തു തുടിച്ച
കോഴിമാർ കപ്പലിറങ്ങി
പിന്നെ കുടുമ വച്ച കോഴിമാർ
വെടി വെട്ടം പറഞ്ഞു
ദേവസ്വവും ബ്ര്ഹമ്മസവും
പറഞ്ഞു കര കൈക്കലാക്കി
കഥകളി കാര്യമായി.
പിന്നെ സായിപ്പു കോഴികൾ
വന്നു ഉപദേശിച്ചു ഉപദേശിച്ചു
വരുതിയിലാക്കി
വട്ടത്തിലിട്ടു വാലാട്ടിച്ചു

പാണ്ടി നാട്ടിൽ
നിന്നും സസ്യാഹാരിക
കോഴികൾ വഞ്ചിനാട്ടിൽ
വണ്ടിയിറങ്ങി
പൊന്നു തമ്പുരാന്
വേണ്ടി കൊക്കരോ കൂവി.
തലപ്പാവ് ഉള്ള പൂവൻ കോഴിയുടെ
മൂക്ക് വെട്ടി നാട്ടീന്നു ഓടിച്ചു.

പിന്നെ കോഴിമാരെ തേടി
വീണ്ടും നാമലഞ്ഞു
മോസ്കോയിലും
പീക്കിങ്ങിലും വങ്കനാട്ടിലും
മാർ മാർക്സ് ഉപദേശി
വഴികാട്ടി.
അങ്ങനെയൊക്കയാണ്
ഇങ്ങനെയോക്കെയായതു.

നിലക്കും വിലക്കും ഉള്ള
വൻ കക്ഷികൾ
ആഗോള ചന്തയിൽ
ചന്തത്തിലുണ്ട് !
പിന്നെ എന്തിനു അമാന്തിക്കണം ?
നല്ല ഒന്നാന്തരം ഒന്നിനെ വേണം,
നമ്മുടെ വിലക്കും നിലക്കും
ലക്ഷണമൊത്ത
നല്ലൊരു വലിയ മുട്ട
തന്നെ വേണം.
ഹം കിസീ സെ കം നഹി !!

വളർന്ന് വളർന്നു
ആകാശം മുട്ടെ
വളർന്നു വലുതായി
വലതാകാൻ
നല്ല വിലയും
നിലയും തലയുമുള്ള
കെന്റക്കി ഫ്രെഡ് ചിക്കൻ വേണം
പിന്നെ കേരളത്തിന്
വേണ്ടി സെപ്ഷ്യൽ
റൈസ് ആൻഡ് പോപ്കോൺ
ചിക്കൻ.
ചിക്കൻ തിന്നാ മതി
കുഴി എണ്ണണ്ട!
ചോദ്യങ്ങൾ അരുതു.
ഉത്തരങ്ങൾ തരും.

ഉത്തരത്തിൽ ഇരിക്കുന്നത് കിട്ടണം.
കക്ഷത്തിലുള്ളത് പോയാൽ
ആർക്കാണിവിടെ പ്രയാസം ?

കേരളത്തെ രക്ഷിക്കാൻ
അന്താരാഷ്ട്രം അമൃതം.
ചിക്കൻ ചികയുന്നത് കേട്ട്,
കൈയടിച്ചു പാട്ടുപാടി
ആത്മാവിൽ സന്തോഷിക്കുക.

സംശയാലുക്കൾ
സാത്താൻമാരാണ്.
അവർ ആസൂയാലുക്കളും
കൊതി കെറുവുമുള്ള
വെറും കുശുമ്പനമ്രരാണ്.
കഷണ്ടിക്കും കുശുമ്പിനും
മരുന്നില്ല.

കേരളം എന്ന് കേട്ടാൽ
തിളക്കണം
ചോര നമുക്ക് ഞരമ്പുകളിൽ.
കെന്റക്കി ഫ്രെയ്‌ഡ്‌ ചിക്കന്
മാർക്കറ്റുള്ളപ്പോൾ
കാറ്റിനൊപ്പം
നമ്മൾ തൂറ്റും.

കൊതി കെറുവുള്ള
പഴഞ്ചൻമാർ
നാടൻ കോഴികളെ
ഓർത്തോട്ടെ.
പരിപ്പ് വട തിന്നോട്ടെ
കട്ടൻ ചായ കുടിച്ചോട്ടെ.
പക്ഷെ വെറും
പഴഞ്ചൻ ഉപദേശിമാരെ
ആർക്കു വേണം ??!!

We are all explorers

We are all explorers, trying to make sense of our multiple perceptions , from multiple locations. When we don't stop learning, we also keep learning to unlearn and begin to see what we see with a renewed perspective, knowing that our perspective in given context is not necessarily the end of the story.

What we see depends on where we stand and what we are trained to 'see' or accustomed to see. And it takes a bit of effort too see things beyond what we are taught to see. As long as we can explore and wonder about the world everyday, we are learning every day and we are living everyday.

We become true travelers when life itself is an exploration and when we know that we don't know enough about the mystery and aesthetics of the flow of life ints billions of illuminations. We are simply gypsies...

Love to all of you from Thailand.

On Teaching and Teachers

Teaching is an art of facilitating learning, reflection, creative thinking and ability make choices of ideas, action and in life. Good teachers induce life -long learning process. They shape and transform the thinking and lives of participants in the learning.

Teaching is not spoon feeding certain information for an examination . Teaching is not pedaling the opinions of opinionated people posturing as teachers. All those who choose the profession of teaching are not necessarily teachers. Many of them are for a job and salary. Many of them, instead of enable and enlighten students, disable their independent ability to learn and make them dependent on teachers, dis-empowering their creative potential.

Good teaching is a process of continuous learning and unlearning. Good teaching is opening doors to multiple perspectives and not closing doors to plural voices and perspectives.
Good teachers enable and empower the participants of learning to become thinkers and good human being. Creative Teaching is the art of unleashing the imaginative potential of participants in the learning process.
Teaching is one of the most creative vocations in the world. Good teachers touch the soul of students with the words and deeds and make them creative human beings. That is why good teachers are friend, philosopher and guides to those who learn and grow with them.

caricature

മുഖ പുസ്തക വാക്യങ്ങള്‍

1) ചെറുപ്പക്കാർ എഴുതട്ടെ.
കവിത കുറിക്കട്ടെ. പുത്തൻ പാട്ടുകൾ പാടട്ടെ. ഓരോ കവിതയിലും ഒരു കാലമുണ്ട്. ഓരോ കാലത്തിനും കവിതകൾ ഉണ്ട്. കവിതകൾ ഓർമ്മഅക്ഷരങ്ങളുടെ നൃത്തചുവടുകൾ ആണ്. ചിലർ എഴുതും. പലരും എഴുതാതെ കവിത അനുഭവിക്കും. ചുരുക്കം ചിലർ ജീവിതം തന്നേ ഒരു കവിത പോലെ അനുഭവിക്കും. അളവുകോലുകൾ അധികാര പ്രസംങ്ങങ്ങളാണ്. അളവുകോലുകൾക്കു അപ്പുറം പോകുമ്പോഴാണ് മാറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകുന്നത്. ചെറുപ്പക്കാർ കവിത എഴുതട്ടെ. അവർ മനസ്സ് നിറയെ കവിതയുമായി വീണ്ടും വീണ്ടും സ്നേഹിക്കട്ടെ. അളവുകോലുകൾ ഒടിച്ചു കളഞ്ഞു ചങ്കിലെ പൂമരങ്ങളെ സ്വപ്നം കാണട്ടെ. പ്രേമമില്ലെങ്കിൽ എന്ത് ബോറൻ ജീവിതം. ഓരോ കവിതയും ഓരോ കാമ ചോദനയാണ്. ചെറുപ്പക്കാർ കാല്പനികതയോടെ കാമിക്കട്ടെ. പ്രേമിക്കട്ടെ. കവിത എഴുതി ഓർമകളുടെ പൂമരങ്ങളിൽ ഇരുന്നു പാട്ടു പാടട്ടെ.


2)കാലം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പുതുക്കപെടുലുകളുടെ ആരവം ആണ്. ഒരാൾ പഴയ കാല കാര്യങ്ങളിൽ അഭിരമിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോൾ അവിടെ പുതുക്കപെടലുകളുടെ അവസാനം തുടങ്ങുകയാണ്. പുതുക്കപ്പെടാൻ ത്രാണി ഇല്ലാത്ത ആളുകളും സ്ഥാപനങ്ങളും രാഷ്ട്രീയ സ്വരൂപങ്ങളും കാലം ചെയ്തു ചരിത്രത്തിന്റെ പിന്നാം പുറങ്ങളിലേക്കു മറഞ്ഞു പോകും. പുതുക്കപ്പെടാൻ തയ്യാറാകാത്ത, ത്രാണി ഇല്ലാത്ത ആളുകളും ആശയങ്ങളും സംഘടനകളും കാലനെ തേടി നടക്കുകയാണ്.

3) ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കുവാൻ ത്രാണിയില്ലാതെ വരുന്നിടത്തു ചിന്ത അറ്റു പോകും. ചിന്തയറ്റു പോകുന്നിടത്തു പറഞ്ഞു പഠിപ്പിച്ച ശീലങ്ങൾ ജീവിതത്തെ തള്ളി നീക്കും. ചോദ്യങ്ങൾ ചോദിക്കാൻ ഭയപ്പെടുമ്പോൾ അധികാര സ്വരൂപങ്ങൾക്ക് അടിയറവ്‌ പറഞ്ഞു വിനീത വിധേയരായി ആളുകൾ മാറും. വിനീത വിധേയർ അധികമുള്ള സമൂഹത്തിൽ സർഗാത്മകത അന്യം നിന്നുപോകും. നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾ അങ്ങനെയുള്ള ഒരു വിചിത്ര സന്ധ്യയിൽ ആണ്.
4) യുദ്ധമില്ലങ്കിൽ സമാധാനം ഉണ്ടോ ? ഹിംസയില്ലങ്കിൽ അഹിംസയുണ്ടോ ?

5) സാധു കൊച്ചു കുഞ്ഞു ഉപദേശിയുടെ വരികളും പാട്ടും വളരെ ലളിതമാണ്. പക്ഷെ ഉള്ളിൽ തട്ടിയ ഉള്ളിൽ തട്ടുന്ന വരികൾ അലങ്കാരവും അഹങ്കാരവും ഇല്ലാത്തമലയാള ഭാഷയുടെ ഒഴുക്കുള്ള മനോഹരമായ ഒരു കൈത്തോടാണ്. ആരും അധികം ശ്രദ്ധിക്കാത്ത, മലയാള ഭാഷ സാഹിത്യ അധ്യാപകരിൽ മിക്കവരും കേട്ടിട്ടില്ലാത്ത വരികൾ കവിതയും ഗാനവുമാണെന്ന് പല വിദ്വാന്മാരും സമ്മതിക്കില്ല. എനിക്ക് ഇഷ്ടമുള്ള പാട്ടു ജാതി മത ഭേദമന്യേ ആർക്കും പാടാവുന്ന ഒന്നാണ്.

6)ഓരോ മരണവും ഓർമപെടുത്തുന്നത് ജീവിതത്തെ ആണ്. ഓരോ ജീവിതവും അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത് മരണത്തെയാണ്. മനുഷ്യർ ജീവിക്കുന്നതും മരിക്കുന്നതും ഓർമ്മകളിൽ കൂടിയാണ്. ചരിത്രം സൃഷ്ടിക്കുന്നതും ചരിത്രം കുറിക്കുന്നതും ഓർമ്മകളിൽ കൂടിയാണ്. കഥയും കവിതകളും ഓർമ്മകളുടെ ഏറ്റുപറച്ചിലും കുമ്പസാരവുമാണ്‌. കൂട്ടായ ഓർമകളിൽ കൂടെയും കൂട്ടായ ഓർമപെടുത്തലിൽ കൂടെയുമായാണ് കുടുംബവും സമൂഹവും തലമുറകൾ കൈമാറുന്നത്. മനുഷ്യനെ മനുഷ്യനാക്കുന്നതു ഓർമകളുടെ ഓരങ്ങളും ഒഴുക്കുകളുമാണ്. ഓർമ്മകളുടെ അന്ത്യമാണ് മരണം. ഓർമ്മകൾ ഇല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യർ ഇല്ല.

7)സ്നേഹത്തിന്റെ അനുദിന പ്രയോഗത്തെ പറ്റി ഞാൻ വായിച്ചതിൽ ഏറ്റവും കൃത്യമായ വിവരണം പുതിയനിയമത്തിലെ ഈ മനോഹര വാക്യങ്ങൾ ആണ്. വാക്യം മനോഹരം പക്ഷെ പ്രവർത്തിയാണ് പ്രശനം. പള്ളിയിൽ പ്രസംഗിച്ചു പൊലിപ്പിച്ചിട്ട് സ്‌നേഹത്തിന്റെ ഒരു കണിക പോലും ജീവിതത്തിൽ കാണിക്കാത്ത സ്വാർത്ഥമതികൾ എങ്ങനെ ദൈവം സ്നേഹം തന്നെ എന്ന് പറയും ?

കൊരിന്ത്യർ 1 / 1 Corinthians 13 : സത്യവേദപുസ്തകം - പുതിയ നിയമം

1 Corinthians, chapter 13 of the Malayalam Bible - with audio narration

WORDPROJECT.ORG

മുഖ പുസ്തക വിചാരങ്ങള്‍

ഇത് ഒരു കവിത അല്ല.
വാക്യങ്ങൾ വരികളാക്കി
വായിച്ചാൽ കവിത ആകുമോ ?
അല്ലെങ്കിൽ ആർക്കു വേണം കവിത?
ആരാണ് കവിതയുടെ ലക്ഷണം പറയുന്നത് ?
മുഖപുസ്തകത്തിൽ കവിതയില്ല.
വാക്കുകളുടെ ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾ മാത്രം.
ആരവങ്ങളുടെ അറിയിപ്പുകൾ
എങ്ങനെ കവിതയാകും?

മുഖ പുസ്തകം ഒരു പുസ്‌തകമല്ല.
ഒരു പെരുവഴിയാണ്.
കണ്ടും കേട്ടും കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞും
കലപില കൂടി,, സ്നേഹിച്ചും,
കുശുമ്പും കുന്നായ്മയും കൈമാറി,
കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടു മറയുന്നവർ.

മുഖപുസ്തകം ഒഴുകുന്ന ഒരു പുഴയാണ്
പലരും നീന്തുന്നു, കുളിക്കുന്നു
ചിലർ കാറ്റ് കൊള്ളുന്നു,
ചരൽ എറിഞ്ഞു,
ഓളം ഉണ്ടാക്കി രസിക്കുന്നു
മീൻ പിടുത്തകാരും,
കടത്തു വഞ്ചിക്കാരും,
കാമുകന്മാരും, ഒഴിഞ്ഞ നേരമില്ല.
അഴുക്കു തട്ടുന്നവർ ഏറെയെങ്കിലും,
ഒഴുക്ക് വെള്ളത്തിൽ അഴുക്കില്ല.

മുഖപുസ്തകം ഓടുന്ന ട്രെയിനാണ്.
കമ്പാർട്മെന്റിൽ കണ്ടുമുട്ടി
ലോഹ്യം പറഞ്ഞു,
കൈ കൊടുത്തു പിരിഞ്ഞു
പലവഴിക്ക് പോകുന്നവർ.
പല ഭാഷ പറയുന്നവർ
പല വേഷക്കാർ,
പല നാട്ടുകാർ.
വിൽപ്പനക്കാർ.
ഓടുന്ന മായാകാഴ്ചകൾ
കണ്ടു മടുത്തു, ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നവർ.

മുഖ പുസ്തകം ഒരു ചായക്കടയാണ്.
ചിലർ രാഷ്ട്രീയം പറയുന്നു.
ചിലർ പുക വലിക്കുന്നു.
ചിലർ പരദൂഷണം പറഞ്ഞു,
ചായകുടിക്കുന്നു.
ചിലർ ബോണ്ടതിന്നു,
പല്ലു കുത്തി മണക്കുന്നു.
ചിലർ വെറുതെ വായിനോക്കി ഇരിക്കുന്നു.

മുഖപുസ്തകം ഒരു സ്റ്റുഡിയോയാണ്.
സുന്ദരൻമാരും സുന്ദരികളും
ഫോട്ടോ എടുത്തു കളിച്ചു,
മദിച്ചു രസിച്ചു
രസകദളി മധുരം നുണഞ്ഞു.
കൂട്ടുകാർ പുറത്തു തട്ടി
സന്തോഷിച്ചു,, സന്തോഷിപ്പിക്കുന്നവർ.

മുഖപുസ്തകം ഒരു ജനൽ കാഴ്ച്ചയാണ്.
തെരുവിൽ ഓടുന്ന വണ്ടികൾ.
അലഞ്ഞു നടന്നു കുരയ്ക്കുന്ന
തെരുവ് നായ്ക്കൾ.
കടകളും കച്ചവടക്കാരും.
നാട്ടുകാരും വീട്ട്കാരും
നടന്നു പോകുന്ന തെരുവ്.
കള്ളടിച്ചു കറങ്ങി നടക്കുന്നവർ.

മുഖ പുസ്തകം ഒരു പെരുമ്പാമ്പാണ്.
പതിയെ വരുകി മുറുക്കി
ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു, കൊന്നു ശാപ്പിടുന്ന
ഒരു സുന്ദരൻ പാമ്പ്.

മുഖ പുസ്തകം ഒരു പുസ്തകം അല്ല.
പറന്നു പോകുന്ന ഓർമ്മകളുടെ
ദേശാടന പക്ഷികളാണ്.
സ്ഥലകാല നേരങ്ങൾക്കുമപ്പുറം
പറക്കുന്ന കാഴ്ച്ചകൾ,
വാക്കുകളുടെ ചിറകിലെ
വർണ സീമകൾ.